Jak to się zaczęło.

Jak to się zaczęło: zaczęło, że handluję antykami, że piszę powyższego bloga ?
 Na początku to nie była praca tylko zaczęło się od kolekcjonowania staroci. Podobały mi się dawne sprzęty i ich niezwykłe kształty.  Jako dziecko namiętnie czytywałem książki o Panu Samochodziku i wyobrażałem sobie jak to ja będę zwiedzał stare zapomniane domostwa w poszukiwaniu dzieł sztuki. Bardzo wtedy chciałem być historykiem sztuki, takim z przygodami jak Pan Samochodzik. Pamiętam też serial który oglądałem w tv będąc nastolatkiem  pt.: "Antykwariusz Lovejoy".
 Pamiętam też z dzieciństwa pewien folwark na Dolnym Śląsku który kupili księża. W każdym razie zwiedzałem to miejsce z moim ojcem ponieważ on miał tam wykonać kilka prac stolarskich przewidzianych w remoncie obiektu. Ten budynek był jeszcze nietknięty, to były lata siedemdziesiąte. Pamiętam do dzisiaj jak wszedłem na strych dworku to aż zaparło mi dech - było jak w filmach. Pośród mroku i pajęczyn wyłaniały się spiętrzone, zapomniane przedmioty o niezwykłych kształtach. Do dzisiaj pamiętam to wrażenie i te kształty mebli i sprzętów odcinające się w mrocznym świetle strychu.
Później w ramach mojej pracy niejednokrotnie zdarzyło mi się zwiedzać strychy i kupować przedmioty ze starych domów. Powiem szczerze, że zawsze jest dreszczyk emocji czy aby pośród rupieci znajdzie się coś ciekawego.
 Chcę powiedzieć, że gdy interesowałem się antykami będąc jeszcze dorastającym człowiekiem to nie myślałem nigdy, że to będzie moja praca. Do czasu gdy ukończyłem szkołę średnią i rozpocząłem studia udało mi się zgromadzić trochę starych rzeczy. Były to meble: bieliźniarka i szafa eklektyczna, kolekcja starych zdjęć z przełomu XIX i XX wieku, trochę drobnych przedmiotów ze szkła i porcelany, pewna ilość starych dokumentów, trochę starych książek. W sumie to nic znaczącego bo moja kolekcja była z gruntu amatorska - po prostu zdobywałem to co mogłem dostać od moich znajomych bądź rodziny. Sądzę, że zaczyna podobnie wiele osób.
 Przypadek sprawił, że gdzieś na początku lat 90-tych ubiegłego stulecia mój ojciec wykonywał nowe meble do kaplicy w pewnym domu zakonnym - robił nowy ołtarz i ławki. Zakonnice które były właścicielkami tej kaplicy gruntownie ją przebudowywały wymieniając przy okazji wiele sprzętów. Gdyby mój tato nie zdecydował się przywieźć starego żyrandola który zakonnice postanowiły oddać na złom to zapewne już dzisiaj nie było by po nim śladu, a ja nie został bym antykwariuszem. A tak na skutek jego decyzji staliśmy się posiadaczami żyrandola z kaplicy na 30 świec, wysokiego na około 2,7 metra. Żyrandol był tak duży, że zajmował prawie całą pakę w naszym fordzie transicie, a wisząc w hali warsztatu wyglądał bardzo imponująco. W zasadzie ten przedmiot był nam zbędny i w pewnym sensie przeszkadzał. Pewien znajomy mojego mojego ojca opowiedział mi o giełdzie staroci we Wrocławiu. Zapaliłem się do pomysłu wyjazdu na giełdę i sprzedania tam żyrandola.
Giełda miała się odbyć w sobotę na placu pod Iglicą. Przyjechałem na giełdę w piątek wieczorem, wymagała tego sytuacja ponieważ na placu było mało miejsca i  żeby zarezerwować sobie możliwość sprzedaży należało przybyć dzień wcześniej. Wrażenie jakie wywarła na mnie po raz pierwszy giełda było niezwykłe i trudne do opisania. Ilość przedmiotów tak niespotykanych wprost mnie przytłoczyła. Rzeczą która zrobiła na mnie wielkie wrażenia był fakt, że przyjechałem późnym wieczorem, było ciemno i nikt nie spał, wszyscy chodzili z latarkami i tak przez całą noc do rana toczył się handel. To wydawało się takie niebywałe - nigdy wcześniej nie spotkałem się z czymś takim, bardzo podobało mi się to nocne poruszenie i niecodzienne tło które było jego przyczyną. Powiedziałem sobie, że zawsze już będę przyjeżdżał na giełdy. Oczywiście nie sprzedałem mojego żyrandola bo znacznie przeszacowałem jego wartość nie znając się na rzeczy. Jak później zrozumiałem żyrandol nie był w stu procentach oryginalny - kinkiety na świece były młodsze, dorobione później z aluminium co znacznie obniżało wartość przedmiotu. Dopiero z upływem czasu udało mi się właściwie go wycenić i sprzedać. Podczas następnych miesięcy sprzedałem wszystkie rzeczy z mojej kolekcji, zacząłem rozglądać się za nowymi przedmiotami które były ciekawsze od poprzednio posiadanych. To był początek mojego głębszego związku z antykami, zacząłem wtedy więcej czytać na temat dawnego rzemiosła. Chciałem wiedzieć coraz więcej bo bardzo imponowała mi wiedza wielu ludzi których poznałem na giełdach. To były prawdziwe początki, po kilku latach gdy przybywało mi przedmiotów i znajomości tematu powoli dojrzałem do tego, że może to być praca dająca mi utrzymanie. W międzyczasie ukończyłem studia, co prawda nie w kierunku historii sztuki lecz nauczycielskie na kierunku wychowania technicznego. Z uwagi na fakt, że mój promotor interesował się antykami i studiowałem na kierunku takim, a nie innym napisałem pracę dyplomową o rodzajach i sposobach wykonania powłok malarsko - lakierniczych w dawnych meblach od czasów średniowiecza do współczesnych.
  Na początku zajmowałem się głównie handlem antykami z czasem zacząłem wykonywać coraz więcej renowacji z wykorzystaniem stolarni mojego ojca. W końcu nasza stolarnia przestała wykonywać inne prace skupiając się tylko na pracach przy zabytkowych przedmiotach. Z upływem lat nasze doświadczenie i wiedza pozwoliło nam wykonywać prace coraz lepiej i o wyższym stopniu komplikacji. Handel który początkowo realizowałem na giełdach i w magazynach naszej stolarni przeniosłem do małego sklepu który miałem w Kluczborku. Później zainteresowałem się handlem antykami przez internet i tak zaczęła się moja przygoda z Allegro, od kilku lat mam swoją stronę internetową: www.antyk.opole.pl , a obecnie zacząłem pisać powyższego bloga który w pewnym sensie jest jej rozszerzeniem.